بررسی اثر فساد بر نرخ پس انداز مطالعه بین کشوری برای دوره ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۹

این مطالعه به بررسی تجربی تاثیر فساد بر نرخ پس انداز می پردازد. این واقعیت پذیرفته شده است که کنار گذاشتن بخشی از تولید به معنی به وجود آمدن پس انداز و تبدیل آن به سرمایه های تولیدی برای حفظ سطح رفاه موجود و دستیابی به سطح رفاه بالاتر امری کاملا ضروری است. به عبارت دیگر حتی اگر جامعه ای بخواهد در موقعیت فعلی خود باقی بماند و دچار کاهش رفاه نشود، انجام پس انداز امری ضروری است. پس انداز بستگی به دو دسته عوامل دارد: 1- انگیزه برای پس انداز 2- توانایی برای پس انداز. دلایلی وجود دارد که فساد تعداد زیادی از این انگیزه ها را از بین می برد وتوانایی برای پس انداز را ضعیف می کند. از جمله فساد با افزایش فرار سرمایه، کاهش رشد اقتصادی، افزایش تورم، افزایش نابرابری درآمدی، کاهش سرمایه گذاری داخلی و خارجی و ... می تواند منجر به کاهش پس انداز شود. لذا با توّجه به اهمیّت موضوع پس انداز از یک طرف و وجود شواهد و نظریاتی مبنی بر تاثیرمنفی فساد بر پس انداز از طرف دیگر، در این مطالعه به بررسی تاثیر فساد بر پس انداز در قالب الگوهای پانل دیتا پرداخته شده است. در این مطالعه دو معادله برآورد می شود که در یکی به بررسی تاثیر فساد بر نرخ پس انداز ناخالص داخلی با استفاده از نمونه ای شامل 100 کشور و در دیگری به مطالعه ی تاثیر فساد بر نرخ پس انداز ناخالص ملّی با استفاده از نمونه ای شامل 104 کشور می پردازیم. شاخص به کارگرفته شده در این تحقیق به عنوان نماینده ی سطح فساد، شاخص کنترل فساد است که توسط بانک جهانی منتشر می شود و دوره ی مورد بررسی 1996 تا 2009 است. نتایج به دست آمده نشان دهنده ی تایید فرضیه اصلی این تحقیق است به این معنی که سطح فساد بیشتر با ثابت بودن سایر شرایط منجر به کاهش نرخ پس انداز(داخلی و ملی) می شود.